
Obowiązek stosowania nowej Klasyfikacji Środków Trwałych wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. Co warto wiedzieć o tej zmianie prawnej?
Potrzeba stworzenia nowej klasyfikacji środków trwałych wyniknęła ze zmian w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług oraz Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Wprowadzone modyfikacje dotyczą zmian grupowania środków trwałych, scalenia pewnych rodzajów lub podgrup, a w niektórych przypadkach zmian kodu przy pozostawieniu niezmienionej nazwy środka trwałego. Większość zmian w KŚT 2016 dotyczy grup środków trwałych powiązanych z gruntami, urządzeniami do radiofonii i telewizji oraz maszynami. Zmieni się również kod grupy „Zespoły komputerowe” z nr 491 na nr 487.
Nowa klasyfikacja środków trwałych nie wiąże się ze zmianą metod i stawek amortyzacyjnych. Niewykluczone jednak, że planowane na 2018 r. nowelizacje ustaw o podatku dochodowym PIT i CIT obejmą zmiany również w tym zakresie. Jak na razie wiadomo, że dostosowanie ustaw podatkowych do KŚT 2016 będzie przede wszystkim polegać na uaktualnieniu załączników o nowe kody środków trwałych.
Jakie zmiany należy wprowadzić w ewidencjach księgowych?
Zmiany, które powinny być wprowadzone, dotyczą przede wszystkim aktualizacji dokumentacji środków trwałych pod kątem przypisania właściwych symboli środków trwałych zgodnych z nową KŚT. Wskazane jest umieszczenie aktualnego numeru klasyfikacji środka trwałego na kartach środków trwałych i w tabelach amortyzacyjnych, pozostawiając nadal w dokumentacji symbol KŚT 2010, który widniał w ewidencjach do dnia 31 grudnia 2017 r.
Kolejnym etapem dostosowania ewidencji do nowej klasyfikacji środków trwałych jest uaktualnienie ewidencji analitycznej prowadzonej zgodnie z ustawą o rachunkowości do kont „Środki trwałe i amortyzacja”. Nowa KŚT wprowadza zmiany w numeracji oraz nazewnictwie grup, podgrup i rodzajów środków trwałych i te zmiany powinny znaleźć odzwierciedlenie również w ewidencji analitycznej.